پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که عوامل محیطی مرتبط با تغییرات اقلیمی از جمله آلودگی هوا، دماهای شدید و ناپایداری‌های جوی ممکن است موجب تشدید بیماری اگزما (درماتیت آتوپیک) در بزرگسالان شوند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که عوامل محیطی مرتبط با تغییرات اقلیمی از جمله آلودگی هوا، دماهای شدید و ناپایداری‌های جوی ممکن است موجب تشدید بیماری اگزما (درماتیت آتوپیک) در بزرگسالان شوند.
محققان کانادایی با مرور داده‌های 42 مطالعه صورت‌گرفته بین سال‌های 1985 تا 2024 در 14 کشور، به بررسی اثر عوامل محیطی مانند ذرات معلق، دما، رطوبت و دود سیگار دست‌دوم بر شدت یا فراوانی علائم اگزما در افراد بالای 18 سال پرداختند. این پژوهش اولین مطالعه‌ای است که ضمن بررسی جهانی تحقیقات، میزان اطمینان به یافته‌ها را نیز ارزیابی کرده است.
به گفته نویسندگان، تاکنون بررسی جامعی درباره پیوند بین عوامل محیطی و اگزما همراه با سنجش سطح قطعیت داده‌ها انجام نشده بود.
نتایج این مطالعه الگوی ثابتی را نشان داد: افزایش غلظت چند آلاینده مهم هوا از جمله ذرات معلق PM10 و PM2.5، دی‌اکسید گوگرد و دی‌اکسید نیتروژن، با افزایش مراجعه بیماران به مطب‌ها و بخش‌های اورژانس به دلیل علائم اگزما همراه بوده است. به‌طور خاص، به‌ازای هر افزایش 10 میکروگرم در متر مکعب از این آلاینده‌ها، تعداد مراجعات درمانی افزایش می‌یافت.
همچنین مشخص شد دماهای بسیار بالا یا پایین با شدت گرفتن علائم اگزما در ارتباط هستند. هوای گرم به‌ویژه در زنان باعث افزایش مراجعات درمانی شده، در حالی که در مورد سرما، رابطه قوی‌تری با افزایش مراجعات اورژانسی مشاهده شده است.
عوامل دیگر مانند رطوبت بالا و بارش‌های سنگین نیز احتمالاً با تشدید علائم اگزما در ارتباط‌اند، گرچه شواهد در این زمینه قطعی نیست. همچنین احتمال ارتباط بین بروز اگزما و قرار گرفتن در معرض دود سیگار، آلودگی ناشی از ترافیک و سکونت در نزدیکی مراکز صنعتی نیز مطرح شده است.
با آن‌که سطح اطمینان برخی از یافته‌ها متوسط یا پایین ارزیابی شد، اما روند کلی حاکی از اثر منفی این عوامل زیست‌محیطی بر شدت و شیوع اگزماست.
درماتیت آتوپیک یک بیماری مرتبط با اختلال در عملکرد سیستم ایمنی محسوب می‌شود. با افزایش روند آلودگی و تغییرات اقلیمی در جهان، بار ناشی از اگزما نیز ممکن است افزایش یابد؛ موضوعی که هم سلامت فردی و هم سیستم‌های بهداشتی را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
محققان کانادایی با مرور داده‌های 42 مطالعه صورت‌گرفته بین سال‌های 1985 تا 2024 در 14 کشور، به بررسی اثر عوامل محیطی مانند ذرات معلق، دما، رطوبت و دود سیگار دست‌دوم بر شدت یا فراوانی علائم اگزما در افراد بالای 18 سال پرداختند. این پژوهش اولین مطالعه‌ای است که ضمن بررسی جهانی تحقیقات، میزان اطمینان به یافته‌ها را نیز ارزیابی کرده است.
به گفته نویسندگان، تاکنون بررسی جامعی درباره پیوند بین عوامل محیطی و اگزما همراه با سنجش سطح قطعیت داده‌ها انجام نشده بود.
نتایج این مطالعه الگوی ثابتی را نشان داد: افزایش غلظت چند آلاینده مهم هوا از جمله ذرات معلق PM10 و PM2.5، دی‌اکسید گوگرد و دی‌اکسید نیتروژن، با افزایش مراجعه بیماران به مطب‌ها و بخش‌های اورژانس به دلیل علائم اگزما همراه بوده است. به‌طور خاص، به‌ازای هر افزایش 10 میکروگرم در متر مکعب از این آلاینده‌ها، تعداد مراجعات درمانی افزایش می‌یافت.
همچنین مشخص شد دماهای بسیار بالا یا پایین با شدت گرفتن علائم اگزما در ارتباط هستند. هوای گرم به‌ویژه در زنان باعث افزایش مراجعات درمانی شده، در حالی که در مورد سرما، رابطه قوی‌تری با افزایش مراجعات اورژانسی مشاهده شده است.
عوامل دیگر مانند رطوبت بالا و بارش‌های سنگین نیز احتمالاً با تشدید علائم اگزما در ارتباط‌اند، گرچه شواهد در این زمینه قطعی نیست. همچنین احتمال ارتباط بین بروز اگزما و قرار گرفتن در معرض دود سیگار، آلودگی ناشی از ترافیک و سکونت در نزدیکی مراکز صنعتی نیز مطرح شده است.
با آن‌که سطح اطمینان برخی از یافته‌ها متوسط یا پایین ارزیابی شد، اما روند کلی حاکی از اثر منفی این عوامل زیست‌محیطی بر شدت و شیوع اگزماست.
درماتیت آتوپیک یک بیماری مرتبط با اختلال در عملکرد سیستم ایمنی محسوب می‌شود. با افزایش روند آلودگی و تغییرات اقلیمی در جهان، بار ناشی از اگزما نیز ممکن است افزایش یابد؛ موضوعی که هم سلامت فردی و هم سیستم‌های بهداشتی را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
